Onze adem is sterk verbonden met emoties en wat we voelen. Zoals de adem onze emotionele toestand beinvloedt, zo beinvloedt onze emotionele toestand onze ademhaling in sterke mate. Die gedachtengang spreekt duidelijke taal in uitdrukkingen zoals: 'een zucht van verlichting slaken', 'ademloos luisteren', 'naar lucht happen', 'de adem in de keel voelen stokken', 'zuchten uit wanhoop', 'stikken van woede', enzovoort. De natuurlijke beweging van een emotie is om hem diep in te ademen en diepgaand te voelen om hem vervolgens met een krachtige uitademing weer naar buiten te brengen. Er blijft dan niets achter, geen spanning, geen blokkade. Op deze wijze kunnen we uiting geven aan dat wat we voelen. Helaas komt dit in het dagelijkse leven niet vaak voor. Meestal beperken we onze ademhaling om gevoelens en emoties die we niet durven uiten te onderdrukken, al is dit een onbewust proces. Wanneer we niet willen huilen, geen angst willen voelen, niet boos willen worden, dan doen we dat door de inademing zo klein mogelijk te maken en de uitademing vast te houden. Maar als we onze ademhaling onderdrukken kunnen we ook niet meer lachen, blij zijn en onze vreugde uiten. Omdat er een spanning is achtergebleven, een blokkade.
↧